Barbie

Mijn zus en ik schelen twee en een half jaar. In onze kinderjaren waren wij heel veel samen. We hadden beiden wel onze eigen vrienden en vriendinnen, maar als we binnen waren, speelden we vooral met elkaar.

In onze jongere jaren deelden wij ook samen een slaapkamer, met een geweldig leuk stapelbed trouwens.

Ik kan me nog herinneren dat we omstebeurt boven sliepen. Niet dat we elke dag wisselden hoor, maar om de zoveel tijd ruilden wij van plek.

Mijn vermoeden is dat we beiden het liefste boven sliepen, want dat was natuurlijk tof. 

Totdat ik een keer een spin in het hoekje van het plafond boven me had en ik de bonk van mijn knikkerverzameling in moest leveren bij m’n zus, zodat zij de spin voor mij zou weghalen.

Tja.. ook daar ben je zussen voor haha.

Later kan ik mij herinneren dat ik juist graag beneden sliep.. en nee, dat had niets te maken met die spin, maar ik had ontdekt dat ik daar een tent kon maken van mijn dekbed.

Dan stopte ik mijn dekbed onder de lattenbodem van het bovenste bed en dan propte ik daar al mijn knuffels in en sliep ik daarin. 

Toen wij samen nog een kamer deelden, hadden onze ouders van de zolder een speelkamer gemaakt. Wellicht was het toen het idee dat onze kamer dan netjes zou blijven of we hadden gewoon zoveel speelgoed dat het niet in één kamer paste. 

Als het om het eerste ging, was dat aardig mislukt, want ook onze eigen kamer was een rommel haha.

Over de lengte van de lange muur op zolder had mijn vader allemaal planken opgehangen. Volgens mij drie rijen lang. Daar stond onze Barbie collectie uitgestald. 

Links in de hoek op de grond stond een gigantisch Barbiehuis. Deze was trouwens niet van Barbie zelf, maar dat had een vader van een vriendin van ons gemaakt en zij deed het huis weg. Het leek wel een flatgebouw!

Op de planken stonden alle accessoires: Barbie’s camper, auto’s, paarden, de kapsalon, de dierenarts. We hadden zelfs een jacht. 

Daarnaast hadden we curverboxen vol met spullen. Kleding, servies, dieren en uiteraard de Barbies zelf. 

Mijn zus had als eerste een Ken. Dit was volgens mij gewoon een Ken met een geel shirt aan. Ik had nog geen Ken en aangezien zij de oudste was en Ken van haar was, had ik een Barbie met afgeknipt haar als man. 

Hé mensen, het was 1992 hè.. ik wilde gewoon een man en niet een vrouw als partner. Nog steeds trouwens.. en in deze Pride Maand is óók dat nog steeds helemaal prima toch?! “knipoog”

Later kwam Skate Ken en nog iets later kwam Scheer Ken erbij.

Oooo, ik was me een partijtje blij met Scheer Ken!

Hij had namelijk lang haar.. (oké, vreemd contrast met het stukje van daarnet haha) en een baard. Die baard was trouwens niet van haar, maar op zijn gezicht zat een verkleuring in de vorm van een baard. (Ik hoop van harte dat jullie net zo visueel zijn als ik en dit dus voor jullie kunnen zien)

Als je het scheermes in warm water deed en over die ‘verkleuring’ heen ging, dan ging zijn baard eraf!

Wonderbaarlijk fenomeen.. zeker op die leeftijd haha! 

Daarnaast was hij bijzonder knap en val ik waarschijnlijk door hem nog steeds op mannen met een baard. 

Ook had hij een donkergroen gestreept shirt aan met een capuchon (Ik schreef zojuist kapisjon, omdat ik werkelijk niet wist hoe ik dat moest schrijven.. lang leven de autocorrectie) 

Een driekwart wijde spijkerbroek en volgens mij skates (Die vonkjes afgaven als je ermee rolde, supervet) Hij had ook een rugtas in dezelfde kleuren als zijn shirt. Fantastisch hip.. hij was gewoon een Skater Boy! 

Misschien had Avril Lavigne ook wel deze Ken vroeger? Wie zal het zeggen.

Uren konden mijn zus en ik daarmee spelen. Soms ook bij vriendinnen. Dan namen we gewoon spullen mee en speelden we met elkaar.

In de zomer haalden we de hele boel naar beneden en speelden we de hele dag in de achtertuin. 

Dat maakte trouwens voor mijn toenmalige beste vriendje niet uit hoor. Hij speelden namelijk met Action Man.. en dat kan prima samen met Barbie. 

Wat een mooie tijden waren dat!

We hebben ook weleens iets gekregen waar we minder blij mee waren hoor. Of beter gezegd.. het werkte gewoon niet zo goed.

Zo hadden we voor in bad een Barbie duikplank. Daar zat zo’n mooie zuignap aan die je dan aan de rand van het bad kon plakken en dan kon je Barbie ervan af duiken.

Dat ding… dat bleef NOOIT plakken! Uiteindelijk gooiden we dan onze Barbies het bad uit en speelden we Kroegje… 

Dan was de een de klant en de andere deed het ‘bier’ tappen uit de kraan. Dit werd met koud water uit de kraan gedaan en een laag sop ging er dan bovenop als schuimkraag. Over het randje van het bad (het randje van de muur) probeerden we dan de beker te laten glijden naar de ander, zodat die hem kon opvangen. “EEN BIERTJE VOOR MEVROUW!!”

Wat een lol en wat een brainfreeze hebben wij gehad! 

Afgelopen week ben ik met m’n zus naar de nieuwe Barbie Film geweest in de bioscoop.

Deze film moest ik zien en als ik met iemand moest gaan, dan was het wel met haar, want met niemand anders deel ik deze Barbie herinneringen.

(Voor degene die de film nog niet hebben gezien en wel gaan kijken.. misschien verklap ik hier en daar iets.. SPOILER ALERT dus)

Wat een geweldig film!! Laat ik daarmee beginnen. 

Ik ging met totaal geen verwachtingen naar de bios. Ik liet het volledig over me heen komen, want ik wist ook echt niet waar de film over zou gaan. Tegenwoordig vind ik namelijk dat de trailers al zoveel verklappen, dat ik eigenlijk de film al niet meer hoef te zien. 

Wat kregen we te zien?

Een roze wereld!! Een wereld vol met allemaal herkenbare attributen en poppen. 

Barbieland leek wel op onze oude speelzolder van vroeger.

Margot Robbie zet echt een steengoede Barbie neer. Alles klopte aan haar.

Haar manier van bewegen, maar vooral haar uiterlijk. 

Helemaal zoals Stereotype Barbie vroeger was. Blond haar, blauwe ogen, roze lippen, smal figuur, rechte witte tanden en een symmetrisch gezicht. Jaloersmakend op een goede manier.  

In haar Barbie Wereld leefden verder ook alle andere Barbies.

Barbies met rood, bruin, zwart haar. Donkere en lichte huidskleuren. Verschillende vormen lichamen.. en jawel ook een Barbie met afgeknipt haar!! 

Overigens heetten die ook allemaal gewoon Barbie. Of er stond nog iets voor. “President Barbie, Dierenarts Barbie, etc” 

Laten we Skipper niet vergeten.. die was er ook!

O, en natuurlijk de Ken’s.

Ik zal proberen niet te veel te vertellen, want echt waar.. het is de moeite waard om de film te gaan kijken.

Het mooiste aan deze film vond ik uiteraard de herkenbare dingen. Het bracht me terug naar toen. Maar zeker ook de gedachte achter de film was voor mij direct duidelijk.

Het is namelijk geen film waar niet over na is gedacht. Er zit echt duidelijk een statement in voor alle vrouwen over de hele wereld. 

Ik las alweer artikelen dat er nu mannen zijn die gepikeerd zijn over de film. Ik dacht al tijdens het kijken.. hoelang zal het duren voor de eerste opstaat. 

Want ja, er komt duidelijk naar voren dat wij vrouwen in een mannenwereld leven. Nog steeds.

Ook al is dit de laatste jaren zich in een rap tempo aan het ontwikkelen, dan nog is het zo. 

De mannen (en Ken’s) in deze film werden eigenlijk neergezet zoals wij vrouwen vroeger werden gezien. Wellicht in andere landen nog steeds. 

Ik heb daar eigenlijk heel erg om moeten lachen. Omdat het zo triest is, dat het lachwekkend is. 

Daarnaast werd ook Barbie echt wel even door het slijk gehaald met haar perfecte uiterlijk.

Want ja, wat is perfect? Dat is natuurlijk niet blond haar, blauwe ogen, een slank lichaam en rechte witte tanden. Iedereen is perfect, iedereen is mooi. 

Het was een film met veel humor, veel kleur en een statement waar je U tegen zegt.

And I Love It!

Ik hoop dat de film in de prijzen gaat vallen, want dat verdient die. Anders hoop ik in ieder geval dat Ryan Gosling een prijs pakt, want wat een fantastische acteur is dat toch. Ik heb zo gelachen om hem. Hij leek helemaal niks op mijn Scheer Ken, maar hij was dan ook “Gewoon Ken”...  

Toch had ik je gekocht hoor Ryan.. en je had ook in ons Barbiehuis mogen wonen, want ook al leek het alsof jullie Ken’s in de film misschien niet zo gewenst waren, bij mij en mijn zus wel hoor!

Wij hadden al onze Ken’s in huis en hadden er soms zelfs ruzie over. Want ondanks dat wij in een "mannenwereld" leven, houden wij wel van jullie!

“Life isn't a competition” - Barbie

Roze zoete kusjes, 

Suus

P.s: Na het schrijven van deze blog ben ik even gaan zoeken op internet naar de Barbies uit onze tijd en ik vond er een hoop die wij hadden! Inclusief Scheer Ken.

Ik heb ze voor de leuk even onder deze blog geplaatst! Heel grappig om te zien hoe goed ik ze nog kon herinneren, ze zijn precies zoals in mijn geheugen.