Ademen

‘Wat is er met je?’  hoor ik m’n man vragen terwijl ik gehaktballetjes sta te draaien in de keuken. Ik gaap, haal mijn schouders op en zeg ‘Niets hoor.’

‘Maar je kijkt heel zielig en je bent helemaal in gedachte,’ zegt hij.

‘Ik heb m’n dag niet,’ 

Ik gooi de gehaktballetjes in de hete pan en raak weer verzeild in mijn eigen hoofd.

In de verte hoor ik hem nog zeggen; ‘O, dat is ook niet leuk.’

Klopt.

Ik heb vandaag namelijk weer niets gedaan.

Oké, dat is eigenlijk helemaal niet waar, maar zo voel ik me. Niets wat ik eigenlijk wilde doen. 

De dag begon al anders. Het regende en ik wilde hardlopen, maar ik had er geen zin in om weer zeiknat thuis te komen, dus ik nam me voor om thuis een half uur te sporten en dan vanmiddag als het droog zou zijn nog een blokje rond te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan.. behalve dat laatste.

Want vanmiddag had ik nergens meer zin in.

De ochtend liep al iets anders dan voorspeld, maar ach, dat waren ook belangrijke dingen en die was ik al een tijdje aan het uitstellen. Dus achteraf was ik blij dat die ook geregeld waren.

Ik moest nog een pakketje wegbrengen in het centrum, dus dat taakje volgde daarna.

Toen ik daar toch was, liep ik ook nog even snel de winkels in voor nieuwe jeans. 

Ik zoek al twee weken naar zo’n leuke hippe MOM jeans.. maar het is gewoon mijn pasvorm niet.

Wat ik overigens niet begrijp, want waarom heet het eigenlijk een MOM jeans en past deze moeder er niet in? 

O, ik weet het al.. Ik heb een mama buik.. en in een MOM jeans hoor je natuurlijk geen mama buik te hebben! 'Sarcasme modus uit’

Ik voel m’n humeur alweer veranderen terwijl ik mij in dat kleedhokje probeer te ontdoen van die stomme broek.

Die broeken zitten overigens veel te hoog ook.. je krijgt amper lucht. 

Als je hem dan aan hebt, staat hij echt super leuk als je staat, máár je moet vooral niet gaan zitten, dat is echt heel slecht voor je ego!

“Geef het op Suus.. je hebt gewoon het figuur er niet voor. Deal with it en koop gewoon de midwaist skinny jeans zoals altijd.”

Niet gedaan trouwens.

Toen ik in de middag op de bank plofte voor de lunch, nam ik me voor om één aflevering te kijken van de serie waar ik in zit.

Nou je raad het al.. één werd twee.. en toen kwam dochterlief al uit school. Die was trouwens binnen een half uur alweer de deur uit met d’r vriendin. 

Oké, even het konijnenhok schoonmaken, want vanmorgen regende het.

Zal ik dan daarna maar even zelf stofzuigen of laat ik onze robot stofzuiger EVE dit klusje klaren? Ik koos toch voor het eerste, want dan kon ik ook gelijk de trap meenemen. 

Inmiddels was het 15:00 uur. Genoeg tijd om de dingen te doen die ik graag had gewild, maar ik had er geen zin meer in. 

Ik plofte weer op de bank voor aflevering drie en vier van de serie die ik keek. 

De koektrommel keek trouwens ook gezellig mee. “Ja Suus, zo kom je natuurlijk nóóit van die ‘mama buik’ af,” zei de diëtist in mij. Gelukkig stak de bourgondiër naast haar d’r middelvinger op en at ik daarna nog twee koekjes. 

Als ik zo’n dag heb als vandaag, staat mijn hoofd ook niet stil. Die draait overuren. Momenteel gebeuren er wat dingen waar ik geen grip op heb. Degene die mij goed kennen, weten als geen ander wat dat met mij doet.

Ik kan heel slecht tegen veranderingen. Daarnaast heb ik graag controle over dingen en wil ik graag gehoord worden. Alle drie die dingen spelen momenteel.

Ik raak gefrustreerd en boos. Misschien wil ik het niet toegeven, maar ik ben er zelfs verdrietig om.

Het liefst schreeuw ik het van de daken, maar die mogelijk heb ik momenteel niet, dus ik moet het ook nog eens in m’n eentje oplossen.

Waar ik zojuist schrijf dat ik slecht tegen veranderingen kan, ben ik aan de andere kant ook zó toe aan verandering. Het botst in m’n hoofd.

Welkom in mijn ADHD brein!

Eerder in een andere blog schreef ik dat ik bij een astroloog was geweest. Dit kreeg ik van m’n vriendin cadeau voor mijn verjaardag. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de sterrenkunde.

Mijn ouders hebben een geboortehoroscoop voor mij laten maken toen ik een baby was. Daar heb ik ooit eens wat meer over verteld in de blog “Dromen”.

Afgelopen juni ben ik dus zelf op bezoek geweest bij een astroloog.

Het was een hele bijzondere ervaring om bij haar een consult te hebben. Ik heb alles over me heen laten komen, want ik wist totaal niet wat ik kon verwachten. 

Naast dat ze mijn horoscoop had doorgenomen met me, heeft ze ook een Reiki sessie bij me gedaan.

Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik dat altijd behoorlijk ‘zweverig’ vond, maar dat komt puur door mijn onwetendheid. Volgens de mevrouw zelf protesteerde mijn lichaam ook duidelijk. Ik gaf me blijkbaar niet zomaar gewonnen.

De sessie heeft enorm veel indruk op me gemaakt, maar was ook heel persoonlijk. 

Ze vertelde mij dat mijn ademhaling niet goed was. Tja, dat is iets wat ik al vanaf kleins af aan heb. 

Ik houd mijn adem in zonder dat ik dat door heb. Dat is ook de reden dat ik heel makkelijk heel veel kan praten zonder te stoppen. ‘knipoog’

Ook heb ik geen luchtteken in mijn horoscoop. Hierdoor dacht ik altijd dat ik geen lucht nodig had.

Maar zij doelde er ook op dat ik echt letterlijk niet goed ademhaal. Ik ontspan niet.

Doordat ik niet goed adem, krop ik al mijn zorgen op. 

Zoals zij dat heel spiritueel zei: "Je moet je zorgen teruggeven aan moeder aarde." “Die lost de dingen altijd op.”

Daarna vroeg ze uit het niets. “Weet je waarom jij zo van hardlopen houd?” Verbaasd keek ik haar aan en dacht “Hoe weet zij dit?”

Ik hoor mezelf zeggen, “Nou?”

Ze antwoordt; “Omdat je dan moet ademen. Als je niet goed ademhaalt tijdens het rennen, dan val je neer. Dat is wetenschap. Dus als je rent is dat het enige moment waarop jij op de juiste manier ademt. Daarom voel je je zo goed als je terugkomt van het rennen. Dan ben je je zorgen kwijt.”

Ik begreep op dat ene moment zo goed waar ze het over had. Ik zeg ook altijd dat hardlopen voor mij geen sport is. Dat is mijn ontspanning, dan kan ik mijn hoofd legen. 

Ergens denk ik dat ik daar de fout in ben gegaan vanmorgen. Ik had gewoon mijn regenjasje aan moeten trekken en een rondje moeten rennen. Ook dan had ik de dingen waar ik mee rondloop in mijn hoofd gehad, maar dan had ik ze lekker aan moeder aarde kunnen teruggeven omdat ik dan tenminste goed had geademd. 

O, en het verklaart trouwens ook gelijk waarom ik geen MOM jeans meer wil. Niet omdat dat mij niet flatteus staat, maar omdat ik er geen lucht in krijg als ik ga zitten!

Voor nu trek ik lekker mijn wijde joggingbroek aan en plof ik naast m’n man op de bank voor een dosis liefde.

Love Island bedoel ik mensen, Love Island!

Breathe in, Breathe out and Move on.

Liefs Suus