Toen ik de knoop doorhakte om een eigen blog te beginnen, was het niet de bedoeling dat ik elke 3 dagen een stuk zou schrijven, maar ik kon vandaag gewoon weg niet voorbij laten gaan. Deze blog is heel persoonlijk. (zijn ze trouwens allemaal) Deze blog gaat over 8 januari.
Muziek is voor mij ontspanning of juist een middel om door te zetten. Zolang als ik me kan herinneren hou ik van muziek. Ik kan verdwijnen erin.. naar een andere wereld toe. Klinkt heel diepzinnig allemaal, maar zo is het nu eenmaal bij mij.
Vroeger gingen we met het gezin altijd op vakantie met de auto. Als ik mijn walkman niet op had, luisterde ik mee met de muziek die mijn ouders draaide. Van de Beatles tot Celtic Myst, het kwam allemaal voorbij.
We gingen regelmatig de kant op van Engeland of Wales en als je dan door de geweldige natuur daar reed met een fijne “Nights in White Satin” van The Moody Blues op de achtergrond, dan waande ik me als 8 jarig meisje in een fantasiewereld achter in de auto.
Uiteraard had ik ook mijn eigen smaak muziek. Ik hield van Hanson..
Want hoe raar het ook klinkt, als iets heel erg hip is of was, dan was ik pertinent niet fan ervan. Dus toen The Backstreet Boys doorbraken en iedereen lyrisch werd, ging mijn hart uit naar de 3 langharige broers van MMMbop.
Natuurlijk zing ik de liedjes van BSB inmiddels uit volle borst mee hoor, maar daar geef ik mijn zus gewoon de schuld van. Oh, en daar waar iedereen dan verliefd werd op Nick of Brian, dacht ik.. “nou, dan kies ik Howie, want die vind niemand leuk!”.
Mijn muzieksmaak is breed. Ik hou van allerlei muziek, daardoor kan ik ook niet zeggen dat ik een specifiek genre heb waar ik van hou. Ik ben groots fan van PINK, luister graag naar de muziek van Anouk en door mijn schoonvader kan ik goede hardrock zoals ACDC of Metallica ook erg waarderen. Vroeger had ik een crush op Bon Jovi en vond ik Aerosmith waanzinnig door de videoclip van Crazy met Alicia Silverstone en (dochter van de leadzanger) Liv Tyler. Daarnaast kan ik prima “los”gaan op een lekkere Nederlandstalige hit en hou ik ook van een goede Reggaeton of R&B plaat. Mijn spotify lijst is dan ook van alles en nog wat door elkaar. Als ik ga hardlopen gaat alles op shuffle en kan ik prima rennen op een Bruce Springsteen gevolgd door een Snollebollekes. Muziek moet je voelen, welke plaat het dan ook is. Daarnaast heb ik veel herinneringen aan situaties of personen door nummers.
Máár.. naast dat ik dus een brede smaak heb, is mijn grootste idool toch echt Elvis Presley.
Toen ik een jaar of 16 was ontdekte ik hem. Geen idee meer hoe eigenlijk.
Mijn ouders luisterde er nooit naar, dus het is niet door de muzieksmaak van hun gekomen.
Ik spaarde alles van hem. Luisterde hele dagen naar zijn muziek, keek naar documentaires over hem en bezocht concerten van Look-a-like`s. De muziek van Elvis komt gewoon vaak terug bij mij.
Toen ik ging trouwen wilde ik dolgraag in een roze Cadillac rijden. We vonden een prachtig zacht roze Cadillac uit 1958 en ik vond hem serieus nog mooier dan m'n jurk.
“The wonder of you” werd gedraaid toen ik met mijn vader aan m'n zij naar het “altaar” liep en ook mijn lieve parkiet is vernoemd naar hem: Presley!
8 januari is de geboortedag van vele artiesten en beroemde mensen zoals David Bowie, Stephen Hawking, en Shirley Bassey, maar voor mij is het de dag dat “the King himself" geboren is. Vandaag had hij 85 jaar geworden, helaas werden het er maar 42.
Hij stierf ruim voor mijn geboorte en ergens ben ik misschien “te jong” om fan te zijn, maar so be it! Deze man is een legende voor de muziekwereld. Of je nou van zijn muziek hield of niet.. zoals John Lennon ooit zei “Before Elvis, there was nothing”.. en daar ben ik het helemaal mee eens! (Al zijn er twijfels bij de Beatles fans of dit werkelijk is gezegd, of dat dit een interpretatie is van wat hij na de ontmoeting met Elvis in 1965 heeft gezegd: 'Nothing really affected me until I heard Elvis. If there hadn't been an Elvis, there wouldn't have been the Beatles.' Máár dat is een discussie die jullie beter met m'n lieve vader kunnen hebben ;).. )
Happy birthday in heaven!!
Reactie plaatsen
Reacties
Geweldige blog.
Inderdaad ook voor mij is Elvis Presley the vioce of all tunes.
Groetjes Eric.
Xxx
Mooi om te horen Eric!!
Zoveel jaar na zijn dood weet nog steeds iedereen wie hij is. Mijn dochter van 5 in ieder geval wel!
Bedankt voor je berichtje!
Liefs Suus
Haha, Hanson :')
Leuk om te lezen Suus, Ik kijk ook altijd terug naar de leuke en lange autoritten. Je was nog zo klein en zat je met je walkman op de achterbank. Alfred Jodokus kwak te luisteren.En dan met Cindy wisselen van bandjes. Maar ook met ons allen meezingen met "kinderen voor kinderen". En idd later ook de andere muziek. Muziek is pure emotie. Van vrolijk en blij tot ontroering en verdriet. đ„°
Liefs ma
Weer leuk en mooi geschreven Suus...! Muziek doet inderdaad heel veel met de mens (en dier) al voor de geboorte en tot op hoge (al of niet dementerende) leeftijd.
Gisteren heb je waarschijnlijk niet naar DWDD gekeken. Daarin waren Maarten 't Hart (schrijver, 75 jaar en een groot klassieke muziekkenner) en Peter Buwalda (48 jaar ook schrijver) aanwezig om te praten over âBeethovenâ. Maar daar kwam ook de âverjaardagâ van Elvis even te sprake. Ik heb het even (geknipt en geplakt) voor je opgenomen en zal het naar je Whatsapp sturen. Wij vonden het wel heel grappig.
Toch ook nog even een opmerking over;
âToen ik een jaar of 16 was ontdekte ik hem. Geen idee meer hoe eigenlijk. Mijn ouders luisterde er nooit naar, dus het is niet door de muzieksmaak van hun gekomen.â
Elvis is 16 aug. 1977 overleden. Zoân 25 jaar later in 2002 was jij 15 jaar en ik meen me te kunnen herinneren dat er toen een documentaire (serie) op TV was over het leven van Elvis. Jij hebt daar naar gekeken (op je kleine TVâtje) op je slaapkamer. Daar vertelde je ons enthousiast over en volgens mij heb je hem toen âontdektâ en is daar je (muziek) âliefdeâ voor Elvis begonnen.
Dat wij ânooit naar Elvis luisterdeâ moet ik echt even uitleggen (hou je vast; âVader verteltâ;-): Tot medio de jaren â60 had je alleen de Grammofoonplaten en draaitafels (Pick-ups) om je âgekochteâ muziek te beluisteren. Rond 1965 kwamen daar de Cassettes en Cassette-recorders bij. Medio jaren â80 (voor jouw geboortejaar) kwamen de eerste CDâs en CD-spelers uit. Maar daarmee waren de grammofoonplaten, singletjes en LPâs (LongPlay) nog lang niet uit de winkels of uit de huiskamers. Ik/wij waren ook zeker geen âEarly Adoptersâ.
Pas toen eind jaren â80 en begin jaren â90 de âoudeâ LPâs (albums) opnieuw digitaal werden uitgebracht op CD gingen heel veel mensen over op CDâs.
In december 1991 kreeg ik als kerstcadeau mijn eerste CD speler (eigenlijk Discman) van een Philips zakenrelatie mĂ©t de CD âOn Every Streetâ van de âDire Straitsâ met als 1e track: âCalling Elvisâ, hoe âtoevalligâŠđ Een soort Tribute aan Elvis, zeker als je naar de tekst luistert https://www.youtube.com/watch?v=kgbgXLWQ-sY Maar ik dwaal een beetje af.
Wat ik wilde zeggen is dat ik/we tot die tijd en ook daarna nog regelmatig platen of cassettes speelden Ă©n ook de LPâs van Elvis (die ik trouwens nu nog steeds heb). Ondertussen verzamelden we ook nieuwe CDâs maar bijna geen Ă©Ă©n die we al op LP hadden. En, toegegeven, we hebben ook nooit een cassette of CD van Elvis gekocht in die tijd.
Dat je zoveel mooie muziek herinneringen hebt tijdens onze autoritten in de vakanties verklaart dit wel een beetje omdat de autoradioâs toen alleen nog cassettespelers en later Cd-spelers hadden en zelf een cassette opnemen met alleen Elvis nummers heb ik ook niet gedaan. Ik/wij vinden Elvis Presley echt heel goed maar zullen waarschijnlijk nooit zo âfanâ zijn of worden als jij. Wat ik trouwens wel heel erg leuk vind.
Mijn All-time Favourites (qua muziek dan ...đ) zijn âThe Beatlesâ en vooral de studio jaren. Dat wist je natuurlijk al lang maar is gelijk een âbruggetjeâ naar een correctie op je quote van John Lennon. Die zei:
"Nothing affected me until I heard Elvis. Without Elvis, there would be no Beatles"
Zie ook de link ( https://www.beatlesstory.com/blog/2017/08/11/the-kings-elvis-presley-and-the-beatles/ ) naar de âBeatles storyâ (museum in Liverpool) waar ik ook een paar jaar terug nog een kort filmpje van heb gemaakt en naar je zal appen.
Liefs van je PaâŠ