Sprookjes

“Lang geleden woonde er in een groot en donker bos een eenzame oude vrouw. De vrouw had al in geen jaren meer bezoek gehad, maar zorgde er elke dag weer voor dat haar huisje blinkend schoon was. Al voordat de vogels ‘s morgens begonnen te fluiten was ze in de weer met haar emmer en spons. Zij poetste de vloeren, stofte de meubelen en boende de keuken. Als het binnen in het huis klaar was, ging ze verder in de tuin. 

Met haar oude gerimpelde handen plukte zij het groene onkruid tussen de tegels en planten vandaan. Ze veegde het pad schoon en gaf de dieren in de schuur te eten. 

Ze hield van haar dieren. Haar grote lompe bruine koe Carolien en grijze dikke geit Barry. 

Als alle schoonmaakwerkzaamheden weer gedaan waren voor die dag, zette ze een lekker kopje thee voor zichzelf. In de middag bakte ze een appeltaart. Met appels uit haar eigen boomgaard natuurlijk. Soms peren, gewoon voor de verandering. Of in het najaar een lekkere bramentaart. Ze at de taart nooit op. Nee, die bewaarde ze voor als er visite zou komen. Stel je voor dat er plotseling iemand langs zou komen en ze had niks om te serveren bij de thee?

Elke avond voor het slapen gaan liep ze met haar versgebakken taart naar Carolien en Barry en gaf de taart dan maar aan hun. Het was dan ook niet zo gek dat Barry een grijze dikke geit was en Carolien een grote lompe bruine koe. 

Daarna ruimde ze alles weer netjes op in huis en ging naar bed.

De volgende ochtend had zij weer precies hetzelfde ritueel. Soms had ze er een verfklus bij. Dan verfde ze de schuur, of zette ze het tuinhek in de beits.

Elke dag was voor haar hetzelfde. 

Ze was gelukkig op haar manier, maar vereenzaamd van de buitenwereld. Ze kwam nooit verder dan de beek in het bos en de bewoonde wereld lag kilometers verderop. 

Naarmate de jaren verstreken gaf de vrouw beetje bij beetje de hoop op dat er ooit iemand naar haar mooie huisje kwam. Maar zij wist toen nog niet, dat daar binnenkort wel eens verandering in kon komen… “

...

Dit zoog ik zojuist uit mijn duim. Ik hou namelijk zielsveel van sprookjes en alles wat daarmee te maken heeft. Ik fantaseer heel mijn leven al. 

Disney, gebroeders Grimm, de Efteling … ik zweer erbij! 

Als kind zwijmelde ik weg bij sprookjes. Als kleine meid zat ik achterin de auto cassettebandjes te luisteren op mijn walkman. Aladdin, Belle en het Beest en de Kleine Zeemeermin. Ik kon alles uit mijn hoofd en zing de liedjes nog steeds mee. Uiteraard ook nog steeds in het Nederlands. 

Mijn zus kijkt de films tegenwoordig in het Engels, maar dat klopt niet in mijn hoofd. Dan kloppen de liedjes niet en ook de stemmen zijn raar.

Gelukkig heb ik een dochter en kijkt die net zo graag naar Disney films als ik en uiteraard ook in het Nederlands.

Trouwens… mijn man is ook dol op de wereld van magie en sprookjes. 

Ik kan er zo van genieten als ik op een luie regenachtige zondag met m’n gezin thuis kan doorbrengen. M’n dochter en ik dan in een foute Disney pyjama en kleedje op de bank. Lekker heel de dag sprookjes kijken en snoep eten. 

Mijn dochter is nu pas zes. Dus we kijken voornamelijk films die voor haar geschikt zijn. Ze heeft gelukkig nooit last van de slechteriken in films. Sterker nog, ik ben dol op Villains, dus ik geloof dat ze dat een beetje van mij heeft.

Toen ze een jaar of drie was keek ze graag naar de Leeuwenkoning. Je zou verwachten dat ze dan keihard mee zou zingen met "Hakuna Matata", maar schijn bedriegt. Die van ons ging altijd los op het liedje van Scar, “Sta Paraat”.

Nu ze wat ouder is, is dat inmiddels wel naar de achtergrond geschoven. Niet alleen zij, maar ook haar empathisch vermogen is gelukkig gegroeid haha.

Nu is ze dol op alle prinsessen. Wie niet? 

Ik ben een volwassen vrouw die dan met haar dochter van zes zit te discussiëren wie de mooiste prinses is en welke de mooiste jurk draagt. 

Maar daarnaast ben ik ook gek op de slechteriken. Dit komt mede door de boeken van Serena Valentino. 

Serena Valentino is een Amerikaanse schrijfster die in opdracht van Disney boeken heeft geschreven over de Villains uit de Disney films. In deze boeken vertelt ze het verhaal achter de slechterik. “Because Evil is made, not born!” 

Waarom zijn ze geworden zoals ze zijn? Je komt er in die verhalen achter.

Disney+ zou de boeken gaan uitbrengen in een serievorm, maar heeft uiteindelijk de stekker eruit getrokken omdat het te “eng” zou zijn voor de streamingdienst. 

Wat hiervan waar is, durf ik niet te zeggen. Wel weet ik dat ik hier enorm van baal! 

Ik hoop zo dat de boeken nog verfilmd gaan worden. De verhalen zijn zo gaaf in elkaar gezet. Je krijgt sympathie voor ze. Er zit ook een mooie rode draad door alle boeken heen. Let dus op, mocht je ze gaan lezen.. lees ze in volgorde!

P.s. de boeken zijn wel in het Engels.

Zoals jullie hierboven al hebben kunnen lezen. ben ik dus gek op alles wat met sprookjes te maken heeft. Dat uit zich niet alleen in het lezen of films kijken, maar ook in mijn creatieve kant. Ik maak raamschilderingen als hobby en ook hierin zie je vaak terug dat ik Disney (of de Efteling) gebruik als thema.

(Ik maak even reclame voor mezelf, want ik mag dat.. volg me anders ook gelijk even op www.facebook.com/dekleurklodder of www.instagram.com/de_kleurklodder)

Dankzij hun kan ik gewoon weer even kind zijn. Me niet druk maken wat er allemaal in de echte wereld gebeurd. Die vreselijke lelijke wereld, waarin het blijkbaar steeds moeilijker wordt om aardig te zijn naar elkaar. 

Nee hoor, dan vlucht ik graag weer even naar mijn sprookjes. Waarin heel veel levenslessen zitten, maar ook heel veel fantasie.

Want zeg nou zelf.. een vrouw die elke dag het hele huis schoonmaakt, de tuin onkruid vrij maakt, het pad veegt, de schuur verft, het hek in de beits zet en dan ook nog eens daarna een appeltaart bakt … dat kan toch alleen maar in sprookjes!

“No one is too old for fairytales”

Fijne magische avond,

Liefs Suus!