de Nieuwe Leerling deel 4

                                                      4.

De wolken waren verdwenen en daarmee ook de regen. Boven Zweinstein stond de zon te stralen en vanuit alle hoeken kwamen leerlingen aanlopen. Belle van Detta liep twijfelachtig richting de ingang van de school. Vanaf de lange brug richting Zweinstein zag je de prachtige natuur. Het grote meer, de bergen met zijn glinsterende rotsen en de grote torens van het kasteel. Ze was onder de indruk. In haar verleden had ze vaak gehoord over de toverschool, maar meestal waren dit geen leuke verhalen. Met toch wel wat zenuwen liep ze de school in richting haar afdeling Zwadderich. De sorteerhoed had haar daar geplaatst en eigenlijk was ze hier wel vanuit gegaan, aangezien haar hele familie bij deze afdeling had gezeten. Ergens had ze gehoopt dat ze bij Griffoendor had gekomen, maar diep van binnen wist ze dat ze een Zwadderaar was. 

"Misschien voel je je pas werkelijk thuis,

Als je naam bij Zwadderich prijkt,

Die sluwe lui schuwen echt niets,

Als hun doel maar wordt bereikt."

De sorteerhoed had gelijk. Belle wilde inderdaad maar één ding, haar doel bereiken!

Ze liep de kerker van het kasteel in op zoek naar de leerlingenkamer. ‘Hé jij daar!’ hoorde ze een stem achter zich zeggen. ‘Wat doe jij hier beneden?’ zei een flinke jongen met kort bruin stekeltjeshaar. Hij stond tegen de muur aangeleund en keek Belle strak aan. ‘Ik ben op zoek naar de leerlingenkamer,’ antwoordde Belle zekerder dan ze zich voelde. ‘O ja? - en wat is je afdeling dan?’ zei de jongen bazig. ‘Zwadderich,’ antwoordde ze nu iets wat geïrriteerd. ‘Ik heb geen tijd voor deze onzin - als je het me even laat zien, dan kunnen we beide verder met onze dag,’ zei Belle terwijl ze hem doordringend aankeek. ‘Hm.. wat is het wachtwoord?’ de jongen keek haar net zo doordringend terug aan en kwam dichterbij. ‘Volbloed,’ antwoordde Belle. ‘Nu wil ik graag naar binnen want ik heb een afspraak met de afdelingshoofd.’ De jongen stapte opzij en de muur schoof open. Belle keek naar binnen en zag een nette kamer die omringt was door een groene gloed. In de hoek van kamer zag ze een lange slanke man met blond haar staan. ‘Belle! - daar ben je,’ zei Professor Draco Malfidus terwijl hij lachend op Belle af stapte. ‘Ik heb haar geprobeerd tegen te houden Professor,’ zei de jongen die inmiddels achter Belle stond. ‘Ben je mal Will,’ zei Malfidus met een wegwuivend gebaar. ‘Ik stond al op haar te wachten - welkom op Zweinstein mevrouw van Detta,’ zei Malfidus met een klein buiginkje. Will Straver keek verbaasd op naar Belle. ‘O.. sorry! Ik had daar geen weet van.’

‘Kom verder - heb je inmiddels al je spullen al?’ vroeg Malfidus. ‘Ja ik ben compleet,’ antwoordde Belle. ‘Mooi! dan gaan we zo naar je eerste les. In je kamer hierachter kan je je spullen kwijt. Will zal je de weg wijzen,’ Malfidus seinde naar Will. ‘Hoi, ik ben Will Straver,’ zei hij terwijl hij zijn hand uitstak naar Belle. Belle beantwoordde zijn hand en liep achter hem aan naar haar kamer. Daar maakte ze zichzelf klaar voor haar eerste dag op school.

‘Goedemorgen leerlingen,’ zei Professor Malfidus terwijl hij de aandacht zocht van zijn klas. De leerlingen waren nog druk bezig met elkaar en hadden nog geen tijd voor hem. Jacky zat vooraan in het lokaal naast haar vriendin Zoë Gouds, beide in de blauwe kleuren van Ravenklauw. Belle zat achterin een beetje verdekt opgesteld. Ook Liam zat in dezelfde les. Net als Belle zat hij ook verdekt opgesteld, maar dat was meer omdat hij vanuit daar meer grapjes kon uithalen. Op Belle haar bureau lag het boek “De Zwarte Kunsten: Een handboek voor Zelfbescherming”. Dat haar eerste les Verweer tegen de Zwarte Kunsten was vond ze helemaal niet erg.

‘Ik begin vandaag de les door iemand aan jullie voor te stellen,’ ging Malfidus verder. ‘O nee, niet dit hé’ dacht Belle bij zichzelf. ‘Welkom Belle - welkom op Zweinstein. We hopen dat je een leerzaam en magische tijd mag hebben bij ons’. De klas draaide zich om en begon onrustig te fluisteren met elkaar. Belle zakte een beetje ineen achter haar bureau. ‘Iedereen succes vandaag met de les - laten we beginnen,’ zei Malfidus. ‘Dat succes kunnen we wel gebruiken met een van Detta in de les,’ zei Jacky net iets te hard tegen Zoë. 

Belle wist van te voren waar ze aan begon door naar Zweinstein te komen na wat haar familie vele andere families had aangedaan. Toch voelde het niet prettig om zo bekeken te worden. 

‘Wij geven iedereen hier op Zweinstein een kans,’ zei Malfidus duidelijk tegen de klas met een schuin oog richting Jacky. ‘Soms zelfs een tweede kans,’ waarmee hij doelde op zichzelf.

‘Open jullie boek op pagina 41’ vervolgde hij. 

Na de les “Verweer tegen de Zwarte Kunsten” waarin de klas leerde hoe je met Keltische Aardmannetjes moest omgaan, was de volgende les Transfiguratie. Voor deze les hoefde de leerlingen maar één verdieping lager te zijn. 

‘Ik vind het helemaal niks dat die nieuwe meid er is,’ zei Jacky terwijl ze de trap naar beneden liep. ‘de van Detta’s zijn niet te vertrouwen, dat hebben we wel geleerd uit de geschiedenis.’ Zoë knikte instemmend en keek achterom. Belle liep achter de meiden de trap af en deed net alsof ze niets hoorde. ‘Waar maak je je druk om?’ zei Liam tegen z’n zus. ‘Je bent gewoon bang dat ze meer aandacht krijgt dan jij,’ zei hij plagend terwijl hij de laatste twee treden oversloeg en een grote sprong naar beneden maakte. ‘Hou je mond Liam,’ kaatste Jacky bits terug. Liam stak zijn tong naar haar uit en holde de klas in. ‘Liam! hoe komen wij een klas in?’ zei Professor Hall vanachter zijn bureau. ‘Lopend pap, lopend’ antwoordde Liam. 

Liam zocht een plek in het klaslokaal en nam daar plaats. De klas vulde zich met leerlingen en als laatste kwam Belle binnenlopen. Ze zocht een plek om te gaan zitten en kwam tot de ontdekking dat alleen naast de jongen met rode krullen nog een plek was. ‘Mag ik hier zitten?’ vroeg Belle beleefd. ‘Tuurlijk!’ zei de jongen aardig terug. ‘Hoi! Ik ben Liam Hall.’ Liam stak zijn hand uit naar Belle. ‘Hoi Liam, ik ben Belle.’ Ze gaf hem een hand terug. ‘Ja, dat had ik inmiddels wel door,’ grinnikte Liam.

‘Goedemorgen klas.’ Marcus was gaan staan achter zijn bureau en tikte met zijn toverstok op het bord naast hem. 

‘Vandaag gaan we aan de slag met het transfigureren ofwel gedaante verwisselen van een muis naar een beker - pak allemaal jullie spullen erbij dan gaan we beginnen.’ zei Marcus.

Op de tafels stonden kooien van roestbruin staal met daarin muizen die onrustig heen en weer liepen. ‘Als jullie je toverstok gebruiken zeg je “Vera Verto” en richten jullie op de kooi - probeer het maar,’ zei Marcus. Overal in de klas zag je gekleurde vonken van de toverstokken komen. Hier en daar lukte het sommige leerlingen om al bekers te toveren. 

Als je de toverspreuk verkeerd uitsprak veranderde de muis niet in zijn geheel. Op sommige tafels stonden dan ook bekers met alleen een muizenstaart. ‘Het lukt me niet,’ zei Belle wat terneergeslagen. ‘Geef niets, je moet gewoon blijven proberen.’ Liam keek Belle aan en probeerde haar gerust te stellen. ‘Professor Hall, het lukt niet,’ riep Belle. Marcus liep richting Belle. ‘Misschien heeft zij geen muis in haar kooi, maar een rat haha - net zoals zij zelf is’ riep Jacky door het lokaal. Jacky en Zoë lachten hardop en Belle keek vanuit haar tafel venijnig naar de meiden.

‘Ga rechtop staan,’ zei Marcus dwingend tegen Belle. ‘Je moet meester zijn over je toverstok mevrouw - ‘ Marcus probeerde op haar naam te komen. ‘Ik ben even kwijt hoe je heet?’ hij keek haar aan met een beetje schaamte. ‘Ik ben Belle. Belle van Detta,’ zei ze met een zachte stem. ‘O, jij bent de nieuwe leerling waar iedereen het over heeft!’ Marcus keek Belle vriendelijk aan. ‘Welkom op Zweinstein mevrouw van Detta -’ 

Je moet nu even rechtop gaan staan -’

Jij bent de meester van de toverstok -’

Dwing hem naar je te luisteren mevrouw van Detta,’ zei Marcus. ‘Je moet in jezelf geloven!’ Marcus deed voor wat er van haar verwacht werd en sprak de toverspreuk uit. De muis in de kooi veranderde in een beker. ‘Nu jij!’ Marcus keek Belle veelbelovend aan. Belle liep naar een andere kooi en rechtte haar rug. ‘Die meiden kunnen me wat,’ dacht ze.

‘VERA VERTO!’. In een flits veranderde de muis in een beker. ‘Jaaa, goed zeg!’ Liam was zichtbaar blij voor haar en klapte in zijn handen. ‘Goed zo mevrouw van Detta - geloof in jezelf, dan ben je al een heel eind.’ Marcus glimlachte. ‘Jacky, ik wil jou even spreken na de les’ zei Marcus terwijl hij terugliep naar zijn bureau.

Toen de les afgelopen was en alle leerlingen het lokaal verlieten, bleef Jacky zitten. ‘Wat was dat voor een vreemde opmerking, Jacky?’ vroeg Marcus aan zijn dochter. ‘Welke?’ Jacky deed net alsof ze van niets wist. ‘Je weet wel waar ik het over heb, geen grapjes nu.’ Marcus keek haar streng aan. ‘Nou, het is toch ook een rat!’ Jacky deed haar armen over elkaar en keek boos naar haar vader. ‘Ik weet niet waarom jij zo opstandig doet de laatste tijd, maar dit tolereer ik niet.’ Marcus pakte een groot boek onder zijn bureau vandaan en legde die op de tafel. ‘De hele familie van Detta waren ratten - zij zal niet anders zijn, let maar op!’ Jacky stond op en wilde zich omdraaien om weg te lopen toen Marcus riep. ‘Jacky, luister goed -  vanaf vandaag ben jij Belle van Detta haar maatje.’ Marcus sloeg het grote boek open. 

‘Maatje!?’ haar ogen sperde uit en haar gezicht werd vuurrood. ‘Zoë is mijn maatje - wij kunnen helemaal geen maatjes zijn. Zij is een Zwadderaar en ik niet!’ Jacky keek haar vader verbaasd aan. ‘O, dat maakt niks uit hoor’ zei Marcus. ‘Zweinstein is een school voor alle leerlingen - wij zorgen ervoor dat iedereen op een normale manier met elkaar omgaat - een beetje strijd vinden wij prima, maar pesten accepteren wij niet.

Vanaf vandaag ga jij Belle wegwijs maken binnen Zweinstein - jij deelt de lessen met haar en zorgt ervoor dat zij zich op haar gemak voelt. Belle hoeft niet gestraft te worden voor de daden die haar familie jaren geleden hebben aangericht. Daarnaast vind ik dat jij je ongehoorzaam en brutaal hebt gedragen - tien punten aftrek voor Ravenklauw,’ Marcus keek Jacky met een strak gezicht aan. ‘Wat een rotschool!’ Jacky beende de klas uit. 

‘Nogmaals tien punten aftrek,’ riep Marcus terwijl hij dit in het grote boek opschreef, maar Jacky hoorde het al niet meer.

- De Personages in mijn verhaal zijn fictief.

Mijn verhaal en haar spelers komen voort uit de fantasie in mijn hoofd en spelen af in het Universum van J.K. Rowling. 

Pure fanfictie. 

Bedankt voor het lezen lieve allemaal. 

Liefs Suus